Monday, October 02, 2006

Music for a better living #147

Νομίζουμε πως τα πάντα σ’ αυτή τη ζωή κάνουν τον κύκλο τους. Αλλά, σχηματοποιώντας μια σχέση, το τετράγωνο ίσως εκφράζει περισσότερα. Γιατί, στ’ αλήθεια, μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα γεννιέται και διαλύεται. Στις γωνίες του ζητούν καταφύγιο δύο εραστές, κρύβονται ο ένας απ’ τον άλλον, καταλήγουν να σέρνονται τιμωρημένοι ή χτυπάνε βρίσκοντας αδιέξοδο. Ή ζουν αυτοί καλά κι εμείς πιο ζηλιάρικα ακόμη.

Ένας άντρας, μια γυναίκα. Κορμιά που έλκονται σπασμωδικά, ποζάρουν σαν σε φωτογράφηση νεόνυμφων, χωρίζουν στην αναζήτηση του ιδανικού αντίθετου φύλου. Δίχως προσανατολισμό σκορπίζουν ανάμεσα στο δείγμα πλήθους των θεατών, ψάχνουν να βρουν τις μυρωδιές τους, το άγγιγμα που θυμούνται πως τους έδεσε, μέχρι και το πόδι που ταιριάζει στο γοβάκι μιας μοντέρνας Σταχτοπούτας. Μεγάλο παραμύθι η αγάπη, λένε.

Εκείνος κι εκείνη, σε μια περιπέτεια που πολλαπλασιάζεται σε άπειρα νοητά ζευγάρια, χαμένα κάπου εκεί έξω. Έξω απ’ το τετράγωνο. Τον τόπο του έρωτα. Τα περιφραγμένα σύνορα της γνωριμίας του σώματος, των χειρονομιών, των κινήσεων, της ανάσας που πατάει πάνω σε καρδιοχτύπια αγκομαχώντας. Κορμιά φωτεινά από έρωτα. Συγχρονισμένα στο ρυθμό του ή αδέξια κι ακυβέρνητα στην αβεβαιότητά του.

Και το φιλί τους, τεχνητή αναπνοή που τους κρατά ζωντανούς. Με κομμένη την ανάσα. Με τα χείλη ενωμένα και δυό γλώσσες που αρνούνται τον αποχωρισμό. Το φιλί σαν ομφάλιος λώρος. Που τρέφει μονάχα αγάπη. Στο τετράγωνο. Του SuperLux.

John Zorn - The Sicilian Clan

Η «συμμορία» πέφτει ξανά στα πόδια σου. Το «SuperLux» της χορογράφου Αποστολίας Παπαδαμάκη επιστρέφει στο θέατρο Θησείον (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή). Ως τις 14 Οκτωβρίου. Ερμηνεύουν οι Μαρκέλλα Μανωλιάδη και Δημήτρης Καμινάρης.

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Πολύ όμορφο post. Γέματο εικόνες, συναισθήματα και μια αγωνία που νιώθει ο κάθε άνθρωπος που είναι μέσα σε μια σχέση

8:03 PM  
Blogger Μαντάμ Αστέρω Κουλίδου said...

ara na to do????

esi piges???....

fovamai tis sxeseis pia...

5:50 PM  
Blogger vague tourist said...

άβατον, ευχαριστώ. Το κείμενο, πάντως, αποτελεί μια κάπως πιο προσωπική «κριτική» πάνω στην παράσταση. Παρά την επικίνδυνη συγγένεια με βιωμένες - από τους περισσότερους από εμάς - καταστάσεις.

madame, να πάτε, να πάτε. Εγώ το είχα δει στις πρώτες παραστάσεις και εις διπλούν, παρακαλώ. Εγγυημένο. Παίζει και Τζο Ντασέν και Πάτι Μπράβο, σας λέω! Κοιτάξτε μονάχα να κάνετε και καμιά κράτηση εγκαίρως, διότι στις αρχές του χρόνου όταν ανέβηκε προκλήθηκε ένα κάποιο κλωτσομπουνίδι... (Παραβλέπω την παρατήρηση «fovamai tis sxeseis pia...», καλή αλκοολική μου φίλη.)

7:08 PM  
Blogger Μαντάμ Αστέρω Κουλίδου said...

no more alcohol dear...Eimai i Wonderwoman ...

Entaxei tha pao loipon...

12:28 PM  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

We'll be there :)

4:52 PM  
Blogger vague tourist said...

Madame, η Coca-Cola θα σας κάνει έμβλημα!

Μαρκησία, όμορφα, καλώς πράξατε. Αλλά τίποτε δεν άλλαξε. Στο τελευταίο σας post κοτσάρατε ΚΑΙ Πλάτωνος ΚΑΙ Ταρκόφσκι! :-Ρ

4:42 PM  

Post a Comment

<< Home