Sunday, July 23, 2006

Music for a better living #111

Ο Ζακ Τατισέφ γεννήθηκε το 1909. Με αυτή του την ταυτότητα παρέμεινε ένα μυστήριο, ένας απλός οικογενειάρχης, ένας άνθρωπος που έφυγε από τη ζωή στα 1982. Με τα χαρακτηριστικά του κυρίου Ιλό, όμως, άφησε πίσω του μια θρυλική περσόνα στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, ένα πρότυπο για το είδος της κωμωδίας που ο χρόνος δεν τολμά να ξεφτίσει.


Franck Barcellini - Mon Oncle / Adios Mario

Αυτές τις μέρες ένα από τα λιγοστά του φιλμ και για πολλούς το αριστούργημά του, «Ο Θείος μου» (1958), προβάλλεται και πάλι στους αθηναϊκούς κινηματογράφους με νέες κόπιες. Διαβάστε μια πληρέστερη κριτική εδώ, περάστε κι από εδώ και χαρείτε το στη μεγάλη οθόνη, όπως του αξίζει.

[Post αφιερωμένο στον κύριο με το πιο αξιοζήλευτο όνομα στην ελληνική blog-όσφαιρα.]

5 Comments:

Blogger οι σκιές μιλάν said...

Gluko xwris na ginetai nie-nie.

Merciiii

6:08 PM  
Blogger stereonova said...

zileyo to oti mporeite na to deite sto sinema !

10:08 PM  
Blogger vague tourist said...

skies, μια γραφική γαλλικουριά είναι. Αλλά μετά την ταινία, το ακούς αλλιώς... Πραγματικά τρυφερά.

mixalis e, λυπάμαι αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν ευθύνεται μόνο η διανομή. Εδώ ούτε καν στην Αθήνα δεν κάνουν ουρές για τέτοιες επανεκδόσεις. Φαντάσου εκτός...

1:44 AM  
Blogger m.hulot said...

bien merci!
τώρα που βρήκα την ευκαιρία, ας το πω: "ο θείος μου" δεν είναι κωμωδία. τι σόι κωμωδία είναι αυτή που στο τέλος στέλνουν τον πρωταγωνιστή εξορία;

10:25 AM  
Blogger vague tourist said...

Πικρή, «συνονόματε»...

12:29 AM  

Post a Comment

<< Home