Music for a better living #125

Ενδιαφέρουσα η ανταπόκριση στο προηγούμενο post. Sorry αν έθιξα κανέναν αναγνώστη με την απρεπή μου γλώσσα, δεν έφταιγα εγώ, έκανα πάλι αυτό το καταραμένο λάθος και είδα δελτία ειδήσεων, μπας κι ενημερωθώ... Διότι στην ελληνική blog-όσφαιρα διάβαζα μόνο κάτι περί θλίψης που του χρόνου μερικοί Θεσσαλονικείς θα κάνουνε τα μπάνια τους χωρίς πράσινο στο τοπίο (γαμώ τις συμφορές!).

Δυστυχώς, σήμερα είδα ξανά ειδήσεις. Και μέσα σ’ ένα τεταρτάκι έγινα ρουκέτα! Μαλάκα μου, που ζούμε; Τι λένε τα μουνιά; Ποια κυβέρνηση και ποιος κρατικός μηχανισμός που ούτε με fist fucking και εξόρυξη στις κωλότρυπές τους δεν τον βρίσκεις; Πως τους αφήνουν και βγαίνουν στα κανάλια; Που είναι οι αληθινοί δημοσιογράφοι, να πετάξουν μικρόφωνα, ακουστικά και μακιγιάζ και να μπουν στο πλάνο να πνίξουν κανέναν με τα ίδια τους τα χέρια (το οποίο είναι κάπως αντιφατικό, διότι ποιος είδε σκατά να επιτίθενται σε άλλα σκατά ποτέ στη ζωή του...);

Πέτυχα τον Αντώνη Κανάκη (άξιος!) να κάνει δύο ερωτήσεις στον Υπουργό Μακεδονίας-Τρέχα Γύρευε και να του ΓΑΜΕΙ ΤΟ ΣΟΪ κανονικά! Ο τύπος που ζήτησε «συγγνώμη» - και καλά - δήλωνε μια μερική αβεβαιότητα όταν ερωτήθηκε «προς τι η συγγνώμη;» κι ύστερα υπερηφανευόταν που από αύριο οι ξένοι τουρίστες θα επιστρέψουν με γεμάτες πτήσεις στη Χαλκιδική και τι καλά που οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις δεν έγιναν κάρβουνο! Με τις φωτιές να καίνε ακόμη σε ζωντανή σύνδεση!!!

Αχ, δύσμοιρε Μαρκήσιε Ντε Σαντ, σε λάθος εποχή γεννήθηκες. Παρθενοραφές και ξεσκίσματα κατ’ εξακολούθηση που χάνεις!

Τον χοντρομπουχέσα με το μουνί - βιτρίνα και τα μπάσταρδα δεν τον πέτυχα πουθενά, δε θα ευκαιρούσε ή δε θα χώραγε να μπει σε τηλεοπτικό παράθυρο (ούτε widescreen, σου λέω). Εκτός κι αν είχε βγει νωρίτερα στα δελτία και είχα την κωλοφαρδία να τον αποφύγω...

Τι άλλο να πεις; Στην πυρά όλα και όλοι! Μη μείνει τίποτα, μπας και καταφέρουμε να αναγεννηθούμε σαν άνθρωποι και όχι σαν κληρονομιά πολιτισμού τ’ αρχίδια μου κουνιούνται. Γαλάζιοι, πράσινοι, κόκκινοι και ροζ με βούλα! Σκατά στα μούτρα σου, γαμημένη τετραχρωμία!

Σοφή κουβέντα που είχα ακούσει πριν από χρόνια: Όποιον και να ψηφίσεις, στο τέλος η Κυβέρνηση θα κερδίσει. Κατάλαβες; Πιο μακάβριο δε γίνεται. Η «κρατική μηχανή», μαλάκα μου. Αυτή που δε λειτουργεί και δεν υπάρχει! Αλλά μας γαμάει τη ζωή σα στοιχειό.

Αχ, «V for Vendetta» που τους χρειάζεται. Και καμιά μολότοφ μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, να δουν τις φλόγες έτσι όπως δεν τις είχε δει ούτε και η Μεγαλειοτάτη Γιάννα! Αναρχικοί... φάτε μάτια ψάρια. Που μου βγαίνουν στους δρόμους μονάχα όταν κλάνουν τα παρακλάδια της τιμημένης ζόμπι - αριστεράς και μου κάνουν τουρισμό στο εμπορικό τρίγωνο Πρεσβεία, Προπύλαια, Πολυτεχνείο...

Κομμάτι δεν έχει απόψε, βαρέστε ενός λεπτού σιγή για την οικολογική καταστροφή σε Χαλκιδική και Μάνη. Και να θυμάστε πότε έχουμε ξανά εκλογές. Και να πάτε, να τους τιμήσετε. Όχι τους γαλάζιους, ούτε τους πράσινους, ούτε τους κόκκινους. Η ψήφος σας να’ ναι το μαύρο, το άραχνο. Όπως η καρβουνιασμένη γη που πατάνε. Με ή χωρίς πτώματα. Αυτά δεν θα τα θρηνήσει ποτέ κανείς. Εκτός κι αν είναι παιδιά, αυτά τα μούλικα χαρίζουν και γαμώ τα νούμερα στα κανάλια (την ίδια ώρα στο ALTER «έκαιγε» το θέμα της παιδεραστίας, μπράβο, ρε motherfuckers, είστε πολύ μπροστά!)...

Αμήν! Και του χρόνου στο Άγιο Όρος, αδελφές μου!

Υ.Γ. Comments δεν παίζουν, το σκασμό είπαμε. Και μετά το ένα λεπτό! Για συμπλήρωμα θυμού διαβάστε και το πόνημα της Μ13 και φορτώστε περισσότερα γαμωσταυρίδια. Γιατί έξω οι φωτιές ακόμη καίνε.