Music for a better living #308

49ο Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Υπέροχες στιγμές με ανθρώπους που εκτιμώ, γνωριμίες με άλλους που εύχομαι να μείνουν, μια γαλήνια χαλαρότητα, οι υπερβολικές ποσότητες φαγητού και αλκοόλ (μόλις δύο κιλά πιο βαρύς, ευτυχώς!), το... καθιερωμένα επεισοδιακό DJ set για τις Ημέρες Ανεξαρτησίας (με «Beloved» αναμνήσεις στο κλείσιμο), κάποια αναπάντεχα φλερτ, οι συναντήσεις με τον Τόμας Άλφρεντσον του «Let the Right One In», οι βόλτες στο Θερμαϊκό με τα ακουστικά ν’ αφήνουν έξω όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ακριβώς όποτε χρειαζόταν.

Ευχάριστη έκπληξη τα βραβεία του «Without», σοκαριστική η αδιαφορία απέναντι στην «Ιστορία 52». Ατύχησε στο θέμα παραγωγής ο Αλεξίου...

Επιστροφή στην Αθήνα. Η Τ. ξεχειλίζει από χαρά στα γενέθλιά της. Σα μικρό παιδί. Με συγκινεί αυτή η εικόνα, ανθρώπων που γιορτάζουν ασυναίσθητα, χρόνο με το χρόνο... Κάθε φορά κι ένα χρόνο πιο κοντά στο θάνατο. Τόσο μακάβρια διασκεδαστικό!

Ο ύπνος μου δεν είναι τόσο χαλαρός σε τούτη την πόλη. Ξανά. Χρέη πολλαπλά, το άδικο που πλανάται κι ένα άγγιγμα που απουσιάζει, αλλά στοιχειώνει.

Popnoname - Touch [The Field Remix]

Τουλάχιστον, βρήκα το αγαπημένο μου album για το 2008. Ίσως η πιο θαρραλέα κυκλοφορία της Deutsche Grammophon, ever! Ravel και Mussorgsky «Recomposed By Carl Craig & Moritz Von Oswald». Ένα απίστευτο non stop trip 64ων λεπτών και 15 δευτερολέπτων (εκτός κι αν αγοράσεις το βινύλιο...). Και τα πάντα ήρθαν σε τάξη. Ξανά.

Όνειρα γλυκά, kiddo.