Music for a better living #320

Χθες το βράδυ πήγα να δω τον Lindstrøm στο Bios. Έφτασα εκεί γύρω στις 22:30, ώρα έναρξης της εκδήλωσης, κατά τα λεγόμενα. Θα προηγείτο ένα warm-up με τους Φανταστικούς Ήχους και, στις 23:00, θα ακολουθούσε η ζωντανή εμφάνιση του Νορβηγού παραγωγού.

Περασμένα μεσάνυχτα και εξακολουθούμε να περιμένουμε στο bar του Bios, οριακά μπουντρουμιασμένοι, λες και μας κρατούσαν για να κάνουμε υποχρεωτική κατανάλωση αλκοόλ! Γύρω στις δωδεκάμισι προχωρήσαμε προς το «live stage» (chic) του μαγαζιού, όπου το «warm-up» των Φανταστικών Ήχων αντί να φτιάξει ατμόσφαιρα, μάλλον εξαντλεί. Χωρίς να εννοώ πως η μουσική ή η όλη εμφάνιση του Άγγελου ευθύνονταν για κάτι αρνητικό. Καθ’ όλη τη διάρκεια, το κοινό μπαινόβγαινε λες και είχε έρθει σε mall για ψώνια. Σημαντική λεπτομέρεια: όταν περπατάς με backpack, υπολόγιζε πως αυτό που μεταφέρεις δεν είναι μονάχα το σώμα σου, ειδικά στις περιπτώσεις όπου πρέπει να χωθείς ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους...

Μετά τη μία δεήσαμε να δούμε τον Lindstrøm στη σκηνή. Οι εκδρομείς – κοινό επέστρεφαν σταδιακά στο χώρο, αν και ήταν από νωρίς φανερό πως η πλειοψηφία δεν είχε μπει για να παλουκωθεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Δε μπορώ να ξεχωρίσω τι μου κάθισε χειρότερα στο λαιμό σε σχέση με τον κόσμο. Για μπάφο δε μιλάω, χέστηκα, ελευθερία έχουμε. Αλλά, μάνα μου, πλύσου πριν βγεις από το σπίτι με την προοπτική να επισκεφτείς κλειστό χώρο! Υπήρξε στιγμή όπου παραλίγο να πέσω στα πατώματα από την «ευωδιά» indie hip-ο-φατσας που έψαχνε την κατάλληλη γωνία για να τραβήξει τις γαμωφωτογραφίες του, κινούμενος ανεξέλεγκτα στην αίθουσα. Παραπλεύρως, κάτι κορίτσια είχαν αφήσει τσάντες κατάχαμα, σε φάση τσαντίρι. Γιατί, αφού ξέρουν πως πάνε σε live, μερικοί άνθρωποι κουβαλάνε το σπίτι τους όλο; Γιατί πρέπει να κάνω στην άκρη για ν’ απολαύσω τη χορευτική δεινότητα εικοσάχρονου που αντί για το καρναβάλι της Πάτρας κατέληξε στον Lindstrøm; Γιατί πρέπει να μου σπάσουν τ’ αρχίδια κάτι ντερέκια δύο μέτρα που μάλλον για καμάκι μπήκαν - κι έφυγαν μετά από κανά τέταρτο! Ήταν περισσότεροι από είκοσι εκείνοι που ήξεραν τι θ’ ακούσουν χθες το βράδυ στο Bios; Να συνυπολογίσω και τους συνήθεις υπόπτους του μουσικού Τύπου σε αυτό το νούμερο;

Γύρω στις δύο και μισή βγήκα στην Πειραιώς με μια βεβαιότητα πως δεν θα άντεχα τη δοκιμασία του DJ set του Prins Thomas. Με το ίδιο κοινό; Ο Χριστός και η Παναγία! (Ένας γνωστός που εμπιστεύομαι, μου είπε πως έφυγε στα πέντε λεπτά...)

Άλλη φορά... σπίτια σας. Ή μας. Όποιος επιζήσει είναι η φάση.