Music for a better living #115

Phonique feat. Erlend Oye - For the Time Being

Μια από τις αμέτρητες συνεργασίες του Νορβηγού Erlend Øye σε φωνητικά τραγουδιών που, φυσικά, δεν έχουν καμία σχέση με το άκουσμα των Kings of Convenience.

Για να ξεκινήσει καλά η μέρα.

Κι ας είναι pop, διάβολε. Γιατί η ζωή... ain’t real funky, unless its got that pop!

Music for a better living #114

Όλο τους ίδιους τίτλους ακούω σε κάτι ultra chic και ηρωικά tv spots. Σκοτώνονται παιδιά στον πόλεμο, λέει. Υποθέτω πως έτσι μπορεί ν’ ανέβει λίγο παραπάνω η τηλεθέαση... Πολυθρόνα, remote control, delivery, σαγιονάρα και διαμελισμένες παιδικές σάρκες. Γαμώ or what;

Gorillaz - Kids with Guns [Hot Chip Remix]

Στ’ αρχίδια μου. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά με όπλα θα σκοτώσουν ή θα σκοτωθούν. Μεταξύ τους. Αργά ή γρήγορα. Για πατρίδες, θρησκείες και άλλα σκατά. Και μετά θα πάνε στον Παράδεισο. Έτσι;

Κάνε το σταυρό σου. Μόλις σώθηκες. Τρέχα τώρα στην παραλία. Και ραντεβού το βράδυ. Στις ειδήσεις.

Music for a better living #113

100.797.391 δολάρια μέχρι προχθές οι εισπράξεις στην Αμερική! Η Μέριλ Στριπ και ο Στάνλεϊ Τούτσι προβλέπεται να προτείνονται για Όσκαρ πρώτου γυναικείου και δεύτερου ανδρικού ρόλου αντίστοιχα. Οι κριτικοί δεν έκοψαν και το χέρι τους, αλλά μην τολμήσεις να το πεις αυτό στους υποψήφιους θεατές που τον Οκτώβρη θα κάνουν ουρές τετραγώνων στο Embassy του Κολωνακίου...

KT Tunstall - Suddenly I See

Αυτό είναι το τραγούδι που ακούγεται στα opening credits της ταινίας και, περιέργως, απουσιάζει από το soundtrack.

By the way, εδώ και μερικές εβδομάδες διατηρούμαι στη ζωή χάρη στις ταινίες της επερχόμενης σεζόν που βλέπω (πως αλλιώς να «σκοτώσεις» τη μέρα;). Κρατάς «σκονάκι»;

Superman Returns = Ταινιάρα. Πετάς.
Miami Vice = Δράμα. Με την κακή έννοια.
The Fountain = Δύσκολο. Θανατερά.
Little Miss Sunshine = Μικρό. Ενίοτε θαυματουργό.
The Devil Wears Prada = Διασκεδαστικό. Προβλέψιμα.
Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest = Μια από τα ίδια. Κάνε πως δε βλέπεις το ρολόι...
Nacho Libre = Μη χαίρεσαι. Στο DVD.
Monster House = Τέρας.
Lady in the Water = Σαν παραμυθάκι. Αλλά ΠΟΛΥ παράξενο.
Renaissance = Οι φλέβες σου χύσουν μελάνι.
Angel-A = Κάπρα + Βέντερς στις εκπτώσεις.
Thank You for Smoking = Το κόβεις από τα γέλια.
Wilderness = Μόνο ΑΙΜΑΑΑΑΑΑ!!!
The Notorious Bettie Page = Ανασύσταση εποχής και φωτογραφία φετίχ.

Τσέκαρε τη λίστα για updates.

Music for a better living #112

Diplo - Summer's Gonna Hurt You

Καλά τα λέει. Τα καλοκαίρια πληγώνουν περισσότερο...

Υ.Γ. Βρε, μέχρι κι η Σοφία Αρβανίτη την ήξερε τη «δουλειά»!

Music for a better living #111

Ο Ζακ Τατισέφ γεννήθηκε το 1909. Με αυτή του την ταυτότητα παρέμεινε ένα μυστήριο, ένας απλός οικογενειάρχης, ένας άνθρωπος που έφυγε από τη ζωή στα 1982. Με τα χαρακτηριστικά του κυρίου Ιλό, όμως, άφησε πίσω του μια θρυλική περσόνα στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, ένα πρότυπο για το είδος της κωμωδίας που ο χρόνος δεν τολμά να ξεφτίσει.


Franck Barcellini - Mon Oncle / Adios Mario

Αυτές τις μέρες ένα από τα λιγοστά του φιλμ και για πολλούς το αριστούργημά του, «Ο Θείος μου» (1958), προβάλλεται και πάλι στους αθηναϊκούς κινηματογράφους με νέες κόπιες. Διαβάστε μια πληρέστερη κριτική εδώ, περάστε κι από εδώ και χαρείτε το στη μεγάλη οθόνη, όπως του αξίζει.

[Post αφιερωμένο στον κύριο με το πιο αξιοζήλευτο όνομα στην ελληνική blog-όσφαιρα.]

Music for a better living #110

Τι είναι αυτό που ζει αιώνια; Υπάρχει; Γεννήθηκε έστω και μιά φορά; Πως ανακυκλώνεται; Βλέποντας το «The Fountain» του Ντάρεν Αρονόφσκι μπερδεύεσαι λίγο. Είναι όπως όταν σε ρωτάνε αν υπάρχει Θεός. Ποιος Θεός;

Μερικές φορές νομίζω πως τα ερωτήματα που έχουμε να θέσουμε στον εαυτό μας, μέσα μας, είναι πιο τρομακτικά κι από τις εικόνες που μεταδίδουν τα δελτία των ειδήσεων σήμερα. Ο θάνατος, βλέπεις, έχει την ικανότητα να φοβίζει με τον ίδιο τρόπο, είτε είναι βίαιος είτε είναι φυσιολογικός, ακαριαίος, αναμενόμενος.

Τις προάλλες, με τη γιορτή, βρέθηκα προ εκπλήξεως. Αμήχανος. Πάντοτε πρέπει να είσαι αμήχανος όταν κάποιοι άνθρωποι σου δείχνουν πόσο σ’ αγαπάνε. Δεν ξέρω εάν αυτό, το πράγμα που λένε «αγάπη», μπορεί να συμβαίνει ή να ζει αιώνια. Ποιος ζει αιώνια, άλλωστε;

Το πρωί θυμήθηκα την ψυχωτικά χαλαρή φιγούρα του Σερζί Λοπέζ καθώς άκουγα το αγαπημένο μου θέμα από το «Χάρι, ο Καλύτερος Φίλος του Ανθρώπου». Και, όχι, δε μπήκα στο trip να πάρω ένα αβγό!

David Sinclair Whitaker - L' Autoroute des Vacances

Σκέφτηκα, όμως, εκείνο το γαμάτο travelling στον αυτοκινητόδρομο, μ’ ένα αμάξι χαμένο μέσα στο πράσινο της εξοχής. Γαλήνη. Ευτυχία. Χαρά. Φυγή...

Skip death. Κράτα την τηλεόραση κλειστή. Οι άνθρωποι πεθαίνουν έτσι κι αλλιώς.

Καλημέρα.

Music for a better living #109

«Beware of false prophets, which come to you in sheep's clothing, for inwardly they are ravening wolves.»

Η «Νύχτα του Κυνηγού» (1955) αποτελεί την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα στην καριέρα του ηθοποιού Τσαρλς Λότον. Οι κριτικές της εποχής ήταν ολέθριες, οι εισπράξεις ακόμη χειρότερες και, ως επακόλουθο, ο Λότον έδωσε έναν όρκο: να μην ξαναγυρίσει άλλη ταινία στη ζωή του. Και τον κράτησε...

Walter Schumann - Pearl's Dream

Το νανούρισμα («Once Upon a Time There Was a Pretty Fly») από τη σκηνή της φυγής των δύο ορφανών στο ποτάμι ερμηνεύει η Κίτι Γουάιτ. Η ιδιαιτερότητα σε σχέση με το original soundtrack είναι πως ο ίδιος ο Λότον ηχογράφησε παράλληλα την αφήγηση της ιστορίας του φιλμ λες και επρόκειτο για ένα παραμύθι (γοτθικού τρόμου, προφανώς)!

Σήμερα, η «Νύχτα του Κυνηγού» βρίσκεται στις περισσότερες λίστες των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.

[Για τον kukuzeli που τη θυμήθηκε εδώ.]

Music for a better living #108

Mash up. Weekend στην πόλη. Βόλτες για καφέδες (που δεν πίνω!). Τηλέφωνα. Διεθνείς κλήσεις. He’s in parties. Bossa (σώζει ζωές!). «Που θα πας διακοπές;» και αγωνία για τα παγάκια που τελειώνουν. Στην πιο όμορφη ταράτσα, σχεδόν πάνω στο Λυκαβηττό, κινούμενες εικόνες ακτινοβολούν προς τα γύρω κτίρια, τα δέντρα. Κι εσύ χαλάς την προίκα σου σε συναυλίες. «Fly Me to the Moon». Όχι, καλέ κύριε μπάτσε, εμείς αποκλείεται ν’ ακούγαμε Red Hot Chili Peppers! Θες να δεις το ξημέρωμα; Στο υπόγειο παίζουν «Tainted Love». Η Mina χορεύει ακόμη twist. Μην πέσεις, ε; Ψάξιμο στα θερινά. Δεν παίζει τίποτα. «Τα Χαλάσαμε»; Όχι, μωρέ. Anyone? Anyone? Anyone? Anyone? Δεν περνάει η παραγγελία και θέλω παγωτό ΤΩΡΑ! Δουλειές με φούντες. Κοντινό σε βυζιά. Όχι πένθος για τις κατσαρίδες. Να κοιμηθώ εδώ ή να βγω πάλι έξω; Είναι κι αυτές οι τουρίστριες απ’ το Κεμπέκ... Φοβίες. Βάλε τον ανεμιστήρα λίγο πιο χαμηλά. Ναι. Εκεί. Αλλά σαν τη Χαλκιδική δεν είναι. Ε;

Arty Fufkin - Crazy Logic

Gnarls Barkley [«Crazy»] vs Supertramp [«Logical Song»] vs The Who [«Go to the Mirror Boy»] vs Rockwell [«Somebody’s Watching»]. Holy fuck και τα λοιπά αντιχριστιανικά.

Και καλή μας εβδομάδα.

Υ.Γ. Τα καλά παιδιά ψοφάνε στον Παράδεισο.

[art: http://www.eneone.com/]

Music for a better living #107

Από το debut solo album του Lloyd Cole, πίσω στα 1990. Ωραίες αναμνήσεις. Κι ας μη θυμάμαι πως ήταν ο ουρανός τότε...

Lloyd Cole - No Blue Skies

Πότε θα φύγει αυτό το γκρίζο από το φετινό καλοκαίρι;

Ή μήπως πρέπει να φύγει το καλοκαίρι, τελικά;

Music for a better living #106

Δεν έχει καμία σχέση με την υπόλοιπη ταινία, αλλά όταν θα τ’ ακούσετε στα opening credits θα θέλετε να σηκωθείτε και να χορέψετε!

Mina - L’ Eclisse Twist

Από την «Έκλειψη» (1962) του Μικελάντζελο Αντονιόνι που από χθες ξανασυναντά τη μεγάλη οθόνη με νέες κόπιες.

Θυμήθηκα τώρα ένα video clip του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, στο οποίο χρησιμοποιούσαν απροκάλυπτα σεκάνς από το φιλμ, κι έκανε τούμπες το στομάχι μου. Δανεικά κι αγύριστα, you know...

Αν ευχηθώ για «καλό βράδυ» θα κατηγορηθώ ως είρων;

Music for a better living #105

Από το πρώτο ολοκληρωμένο album του Cut Chemist που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες. Συμπλήρωμα στο soundtrack του καλοκαιριού με δανεικά φωνητικά της Astrud Gilberto.

Cut Chemist - The Garden

Σε βλέπω στο mojito μου...

Music for a better living #104

Leonard Nimoy - Alien

He comes in peace.

Sweet dreams.

Music for a better living #103

Ουσιαστικά Βρετανοί, οι Rob Taylor (φωνητικά) και Alex Paulick (παραγωγή) γνωρίστηκαν στο Παρίσι το 1990 και μερικά χρόνια αργότερα έκαναν βάση τους την Κολονία, όπου άρχισαν να ηχογραφούν ως Coloma. Εδώ μας μιλάνε για τα συμπτώματα της ευτυχίας. Από το φετινό τους album, «Dovetail».

Coloma - Happiness Is Deafening

Χωρίς να είναι κάτι σπουδαίο ως ήχος, οι Coloma κουβαλάνε πάνω τους την παράδοση αυτής της παλιοκαιρίσιας βρετανικής pop. Minimal μελωδίες, σοφιστικέ στιλάκι και συνθέσεις, αφόρητα 80’s νοσταλγική αύρα. Κάτι σαν σύμπτωμα ευτυχίας, δηλαδή. Αν ποτέ μπείτε στον κόπο, προτιμήστε το προηγούμενο album τους, «Finery».

Η ευτυχία μάλλον βρίσκεται εκεί έξω.

Καλό βράδυ να έχετε.

Music for a better living #102

Οι Jason Kohnen και Gideon Kiers κρύβονται πίσω από το Kilimanjaro Darkjazz Ensemble και με το όνομα αυτό έκαναν το ντεμπούτο τους στη δισκογραφία. Οι ίδιοι λένε πως το album τους είναι επηρεασμένο από το φιλμικό σύμπαν των αδελφών Quay. Τι λέμε μετά από αυτό; Με καις!

The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - Guernican Perspectives

Μου ακούγεται κάπως σουρεάλ για πρωινό Σαββάτου. Αλλά έχει μια παράξενη σκοτεινιά έξω. Και μέσα...

Θα φτιάξει. Φαντάζομαι.

Music for a better living #101

Ένα αξιοπρεπές rip από τη συναυλία που έδωσαν οι Pet Shop Boys στις 8 Μαΐου για το BBC2, μπροστά σε - αυστηρά και μόνο - εξακόσιους θεατές (θα σκότωνα για να ήμουν εκεί...). Το τραγούδι που ερμηνεύει ο Robbie Williams ήταν και η πρώτη τους σύνθεση, άσχετα από το έτος ηχογράφησής του.

Pet Shop Boys feat. Robbie Williams - Jealousy [live]

Thanks to eye_pod.

Στις 24 Ιουλίου κυκλοφορεί το δεύτερο single των Pet Shop Boys από το album τους «Fundamental».

Το «Minimal» είχατε ακούσει - πιθανότατα - πρώτοι από εδώ.

BONUS TRACK: Don’t you just love cover versions?

Dubstar - Jealousy

Το ίδιο τραγούδι σε μια ηχογράφηση των Dubstar για τη συλλογή «Come Undone» (1997), με 22 καλλιτέχνες να διασκευάζουν αγαπημένες τους συνθέσεις από τον κατάλογο της ΕΜΙ, η οποία γιόρταζε τα 100 της χρόνια.