Music for a better living #202

Το ζήτησε η «γκαρσονιέρα», ο Σπύρος και κάποιο Vulaki (αυτούς εντόπισα μέχρι τώρα - ήταν κι άλλοι;). Και το παίζουν όλα τα παιδάκια που έχουν blog, τι να κάνουμε; Πάρε 5, να δούμε τι θα καταλάβεις:

1. Αν πας να μου βγάλεις το μάτι μπορεί να μην πράξω αναλόγως, αλλά θα σε βλέπω με... μισό μάτι για το υπόλοιπο της ζωής σου.

2. Δεν υπήρξα αυτό που λένε «καλός μαθητής» (ΟΚ, στο Δημοτικό είχα πάρει 10 μια χρονιά – 9 όλες τις υπόλοιπες, ως τιμωρία γιατί ήμουν σαματατζής!). Όσο μεγάλωνα τόσο περισσότερο με αποσπούσαν τα «εξωσχολικά αναγνώσματα», βλέπεις (έχω φέρει φιλόλογο σε επικίνδυνη αμηχανία λέγοντάς της πως το καλοκαίρι που περάσαμε μακριά από τα θρανία διάβαζα Μαρκήσιο Ντε Σαντ και με συγκλόνισε η φιλοσοφία του).

3. Παθαίνω υστερία όταν βλέπω δαχτυλιές πάνω σε δικά μου CD ή DVD! Στων άλλων απλώς με λυπεί η κακή χρήση τους (συνήθως πάω να τους τα καθαρίσω στη ζούλα, αφού έχει προηγηθεί το καχύποπτο βλέμμα). Μόλις έμαθες γιατί λέω «ΟΧΙ!» στο δανεισμό...

4. Μπορείς ν’ ακούσεις το καλύτερο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ στα χρονικά εάν πατήσεις το σωστό κουμπί ενός jukebox στο «After Hours» του Μάρτιν Σκορσέζε.

5. Φοβάμαι το θάνατο. Δεν θα ήθελα να είμαι παρών όταν έρθει να με ζητήσει (παράφραση αγαπημένης ατάκας του Γούντι Άλεν).

Architecture in Helsinki - It'5! [Poutine Dream Mix]

Μετά, λέει, πρέπει να ζητήσεις να το κάνουν άλλοι 5. Βαριέμαι. By the way, άμα βρείτε τον κύριο Βαρετό, πείτε του να συμπληρώσει πέντε αράδες και να το μοιράσει και στην κυρία που κάνει τις δουλειές του σπιτιού, στην άλλη που ακούει ελληνικά στο γραφείο, στη μυστηριώδη σύζυγο (;) και στο φίλο του τον Σωφρόνιο (!).

Music for a better living #201

Η Danielle Lucchini είναι 23ων ετών. Παντρεμένη. Κάτοικος Oklahoma. Ηχογραφεί τα demos της στο σπίτι. Η λυπημένη της φωνή φέρνει σε Lou Rhodes και... κάτι ισλανδικό (μην το πεις!). Μπορεί να γίνει κάτι μεγάλο. Ή να μείνει στο σπιτάκι της και να τραγουδά νανουρίσματα στα παιδιά της, κάτω από αυτούς τους υπέροχους ουρανούς της Tulsa. Αναζητήστε την στο μέλλον σαν Breathehope. Ποιος ξέρει...

Danielle Lucchini - Crying Hearts [Prince Valium Remix]

Το συγκεκριμένο remix προέρχεται από αυτό το album.

Music for a better living #200

Ωραίες οι υποκλίσεις, τα χειροφιλήματα (!) και τα λουλούδια χθες το βράδυ, αλλά... σπίτια δεν έχετε;

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ:

Όταν ένα μαγαζί κάνει μασκέ πάρτι και για θαμώνες μετράει ΜΟΛΙΣ τέσσερα άτομα (που τυγχάνει να δουλεύουν εκεί...), δεν αρχίζεις ν’ ανησυχείς για την έκβαση της βραδιάς;

Διέγραψε την άνωθεν παράγραφο κατά τις δύο το πρωί...

Όταν ένα gay αγόρι ντύνεται γυναίκα στις απόκριες και δείχνει να το απολαμβάνει ΠΟΛΥ, σημαίνει κάτι;

Όση trash διάθεση και να’ χει ένας DJ, να ξέρεις πως ο κόσμος του ζητάει ακόμη χειρότερα τραγούδια (τη «Μπουρνουζοπετσέτα»;;;)!

Εάν δοκιμάσετε να παίξετε το «Ένα Πρωινό» (ως απόπειρα συσφίξεως των σχέσεων) σε ώρα βαρέας επιδράσεως του αλκοόλ, αναμείνατε ατάκες του στιλ «Άναμπελ!», «Μύγδαλα!» και... «Αχ, η ξενιτιά!» (πήγαινε μαζί με τη «μετανάστευση» αλλά δε μπόρεσα ν’ ακολουθήσω το συλλογισμό...).

Ο λαμπρός νέος από τη Θεσσαλονίκη που έκανε τη LifΟ χαρτοπόλεμο πρέπει να έχει παιδικά τραύματα από τις πετσέτες που πετούσαν στα Λαδάδικα. Ευτυχώς που δεν είχε περίπτερο κοντά, να φέρει και φύλλο ημέρας (με τα ένθετα)...

Το να μάθετε αν το παιδί που σας φλερτάρει είναι από το χωριό του πατέρα σας ή το χωριό της μητέρας σας δεν έχει απολύτως καμία σημασία στις πέντε το πρωί. Πόσο μάλλον όταν δεν είστε κανένα από τα «παιδιά» του συγκεκριμένου φλερτ...

Επίσης, αναζητείται ο μικρός Δημήτρης. Την τελευταία φορά που εθεάθη επέβαινε σε «τρενάκι»!

ΤΟΡ ΑΤΑΚΕΣ «ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ»:

1. Ένας τύπος δίπλα με είπε «αρκουδάκι» και καθώς έφευγε μου έστελνε φιλιά!

2. - Που πήγε ο (τάδε);
- Πρέπει να έφυγε. Εντελώς...

3. - Φεύγω.
- Που θα πας τέτοια ώρα, μωρέ;
- Βαρκελώνη!

Leonard Nimoy - If I Had a Hammer

Υ.Γ. Το κομμάτι είναι άσχετο. Η φωτογραφία είναι «αλλού». Εκεί που πήγε και η πτήση μου, δηλαδή... Και του χρόνου!

Music for a better living #199

Σε ηλικία 77 ετών, ο Clint Eastwood διεκδικεί ξανά Όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας. Το «Letters from Iwo Jima» τυγχάνει να είναι και η καλύτερη ταινία της - αμφιλεγόμενης καλλιτεχνικά - καριέρας του!

Το αδελφό φιλμ του «Flags of Our Fathers», γυρισμένο με ιαπωνικό καστ και διαλόγους, ξεφεύγει από τον απλό και γραφικό χαρακτηρισμό της «αντιπολεμικής ταινίας» και βυθίζεται σε υπαρξιακά ερωτήματα σκληρά, που κανείς δε μας απαντά όσο βρισκόμαστε σ’ αυτό τον κόσμο. Ή, ίσως, συνοψίζεται σε ένα και μοναδικό ερώτημα: Για-τί πεθαίνουμε;

Kyle Eastwood & Michael Stevens - End Titles Part 1

Από τη φετινή πεντάδα που διεκδικεί το βραβείο καλύτερης ταινίας, πάνω στα credits τέλους, κάπως έτσι αισθανόμουν:
Babel = Άντε και γαμήσου, ρε απατεώνα!
The Departed = Τώρα αυτό με το rat ήταν εξυπνάδα;
Little Miss Sunshine = Freaky cute.
The Queen = Λαϊκό προσκύνημα.

Μετά το «Letters» δε μπορούσα ν’ αρθρώσω λέξη. Ήθελα 10 - 15 λεπτά για να συνέλθω. Κι αυτό εγώ το αποκαλώ ΜΕΓΑΛΗ ταινία. Με ή χωρίς το Όσκαρ.

Το «Γράμματα από το Ίβο Τζίμα» προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από αύριο.

Music for a better living #198

Από τις μουσικές που έχει γράψει ο Philip Glass για τον κινηματογράφο βρίσκω πιο ολοκληρωμένες δουλειές εκείνες από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Φυσικά, η Ακαδημία Κινηματογράφου αναγνώρισε για πρώτη φορά τις συνθέσεις του με την υποψηφιότητα του 1998 για το «Kundun» (από το ένα αυτί πέρασε, από το άλλο μου βγήκε). Προτάθηκε ξανά το 2003 για το «The Hours», αλλά δημιουργικά είχε αρχίσει να κυλά προς το αμάρτημα της επανάληψης. Σήμερα, πια, είναι ιδιαίτερα δύσκολο ν’ ακούσεις σύνθεση του Glass και να προσδιορίσεις την ταινία από την οποία προέρχεται...

Philip Glass - First Day of School

Φέτος είναι ξανά υποψήφιος για το Όσκαρ και σίγουρα θ’ ακούσετε διθυράμβους για τη μουσική του «Notes on a Scandal». Αλλά δεν θα συμφωνήσω. Όχι με επιχειρήματα που επιρρίπτουν ευθύνες στο συνθετικό μέρος. Απλά, η μουσική σε μια ταινία πρέπει να υπηρετεί το φιλμ, να συνοδεύει σαν αναπνοή, να βρίσκει το τέμπο του και όχι να καπελώνει το σύμπαν! Στην περίπτωση της ταινίας του Richard Eyre, το άκουσμα με άγχωσε, καθώς τα θέματα του Glass έμοιαζαν να υποχρεώνουν την εικόνα να τ’ ακολουθήσει! Μοντάζ, σκηνοθέτης και όλοι στον αγύριστο. Απόντες. Ή εκστατικά αφημένοι στα χέρια του Glass.

Το «Ημερολόγιο ενός Σκανδάλου» προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από αύριο.

Music for a better living #197

Σήμερα λέω να κλειδωθώ μέσα. Έξω τα πάντα έχουν πάρει το σχήμα καρδούλας και τρέχουν μανιασμένα ν’ αποδείξουν την ύπαρξή τους.

OMD - Souvenir [Moby Remix]

Φαντάζεσαι πως θα ήταν τα κουτιά με τα σοκολατάκια αν είχαν το πραγματικό σχήμα της καρδιάς;

Φρίκη!

Music for a better living #196

- Ποιος καλός Ινδιάνος θα σφάξει όλους τους καμπόιδες στο πάρτι; Ε; Ποιος;

- Μαμά, δε θέλω ν’ ακούω άλλο γι’ αυτό. Πάμε στο κωλοπάρτι να τελειώνουμε! Και του χρόνου θα ντυθώ Wonder Woman. Τελεσίδικο!

Dusty Springfield - I Don’t Want To Hear It Anymore

Πόσα παιδικά τραύματα γεννούν αυτές οι απόκριες...

Music for a better living #195

It’s the bloody weekend. Time to charge. In the mix. In the mix.

Scissor Sisters - Land of a Thousand Words [Junkie XL Remix]

Kasabian - Me Plus One [Jacques Lu Cont Mix]

P.S. «Γαμώτο, που τη βρήκες τη «Μαρία Αντουανέτα»; Εγώ προσπαθώ τόσο καιρό και κατεβάζω τσόντες με κοστούμια εποχής!

(παύση)

Τις κρατάω, βέβαια...»

Music for a better living #194

Οι Gus Gus σχηματίστηκαν το 1995 στο Reykjavik. Η αρχική σύνθεση της «μπάντας» αποτελούνταν από 11 άτομα, ελάχιστοι από τους οποίους γνώριζαν το παραμικρό περί μουσικής! Το 1997 κυκλοφορούν το «Polydistortion» υπό την προστασία του label της 4AD. Δέκα χρόνια μετά, εντελώς άφθαρτο από το χρόνο, το album αυτό κατατάσσεται άνετα ανάμεσα στα σημαντικότερα στο είδος της ηλεκτρονικής μουσικής ever.

Το 1999 έρχεται το «This is Normal» και η μερική διάσπαση της κολεκτίβας. Το τμήμα των κινηματογραφιστών φτιάχνει μια δική του εταιρεία παραγωγής και ασχολείται κυρίως με διαφημιστικά. Τα περισσότερα από τα μέλη που έκαναν φωνητικά επιλέγουν ν’ ακολουθήσουν σόλο καριέρα, ενώ εμφανίζονται και διάφορα remixes για άλλους καλλιτέχνες (Bjork, Depeche Mode, Sigur Ros). Η ανθολογία instrumental κομματιών με τίτλο «Gus Gus vs T-World» δεν κρύβει την αβεβαιότητα για το μέλλον και τον προσανατολισμό των υπόλοιπων μελών. Το «Attention» εκπλήσσει τους εναπομείναντες fans το 2002, έστω κι αν η στροφή προς τη dance σκηνή έχει «καπελώσει» τους παρελθόντες πειραματισμούς.

Οι President Bongo, Biggi Veira και Earth είναι πλέον ότι απέμεινε από τους Gus Gus. Το νέο τους album τιτλοφορείται «Forever» και κυκλοφορεί στις 26 Φεβρουαρίου. Το «Moss» είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που περιέχει.

Gus Gus - Moss

Music for a better living #193

Τον τελευταίο καιρό βλέπω διαρκώς ταινίες που μιλάνε για το θάνατο. Συμπτωματικά. Μια από αυτές χρειάστηκε να την ξαναδώ για να με ποτίσει με λίγες σταγόνες αίμα ακόμη, για να ξυπνήσει μέσα μου την «παραμύθα».

Javier Navarrete - Una Princesa

Το «El Laberinto del Fauno» ξεκινά την προβολή του στις ελληνικές αίθουσες αυτή την Πέμπτη. Ο Javier Navarrete είναι υποψήφιος για Όσκαρ μουσικής, φαντάζομαι εξαιτίας αυτής της υπέροχης μελωδίας που νανουρίζει την Ofelia ως τον «κάτω» κόσμο. Άκουσέ την πριν κοιμηθείς. Όσο θα βρίσκεσαι στο δικό μας κόσμο...

Music for a better living #192

Ο Alexandre Desplat γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1961 στο Παρίσι. Γράφει μουσική για τον κινηματογράφο από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, αλλά έκανε αίσθηση μόλις το 2003 με το θέμα για το φιλμ «Girl with a Pearl Earring», το οποίο θα του χαρίσει την πρώτη του υποψηφιότητα στις Χρυσές Σφαίρες.

Alexandre Desplat - Grief's Theme

Ένα χρόνο αργότερα, υπογράφει το score για την ταινία «Birth». Σαφώς μια από τις σημαντικότερες δουλειές που έχουν γίνει για το σινεμά τις τελευταίες δεκαετίες, η μουσική του Desplat συνυπάρχει με τις εικόνες και το φιλμικό τέμπο του Jonathan Glazer λες και γεννήθηκαν μαζί. Σκανδαλωδώς, δεν προτείνεται για Όσκαρ.

Alexandre Desplat - Birth Waltz

Το Χόλιγουντ, όμως, τον παίρνει χαμπάρι. Οι «παραγγελιές» πληθαίνουν εκτός Γαλλίας και σήμερα, μετά τη Χρυσή Σφαίρα για την πρωτότυπη μουσική του «The Painted Veil», βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους συνθέτες που απασχολεί σχεδόν αποκλειστικά ο κινηματογράφος. Και που να πάρει και το Όσκαρ για το «The Queen»...

Alexandre Desplat - Queen of Hearts

Ευχηθείτε του καλή τύχη και διαβάστε και μια συνέντευξή του από το πρόσφατο παρελθόν εδώ.